ŚWIAT KSIĄŻEK I FILMÓW. RECENZJE 📚🎬

  Dagna to młoda dziewczyna z małej miejscowości, której bardzo się wstydzi. Pracuje w telewizji i choć w swoim programie przekonuje widzów o magii rodzinnych świąt, sama nie ma zamiaru odwiedzać rodziców. Jej plany legną jednak zmianie, gdy szef przydzieli jej zadanie przygotowania reportażu o bożonarodzeniowym cudzie w... Kaczorach, rodzinnej wiosce Dagny. Tymczasem jej starsza siostra Andżelika czuje się przytłoczona prowadzeniem zakładu kosmetycznego i matkowaniem czwórce dzieci. Doprowadzona do ostateczności, wybucha tuż przed świętami, zarzucając mężowi zdradę i brak wsparcia. Z kolei Pola miała spędzić święta jako szczęśliwa mężatka. Poznajemy ją zaś, gdy zapłakana siedzi na podłodze w sukni ślubnej i popija winem tabletki nasenne. Pewien zmęczony lekarz z pobliskiego szpitala nie będzie miał spokojnego wieczoru… Powieść podzielona jest na trzy części. To niedziela – 23 grudnia, poranek 24 grudnia, oraz popołudnie tego samego dnia. Poznajcie Dagnę, Polę, Basię, Ritę, Różę or...

  Luksusowe jachty, najdroższe hotele, popularne plaże w Dubaju, Berlin, Katar, Wielka Brytania. Kolorowe drinki, narkotyki i seks. Wstrząsające non-fiction! Po „Dziewczynach z Dubaju” przyszedł czas na reportaż „Chłopaki z Dubaju”, który odsłania kolejną przerażająco mroczną sferę świetnie zorganizowanego seks-biznesu. Po sukcesie i ekranizacji "Dziewczyn z Dubaju" spodziewałam się czegoś podobnego. Niestety się rozczarowałam. #chłopakizdubaju to reportaż o męskiej prostytucji. Bohaterowie opowiadają o swoich początkach w tej branży, o klientach wśród których są biznesmeni, politycy, dziennikarze.. jednak żadne nazwiska nie padają, można się tylko domyślać. Bohaterowie reportażu to młodzi chłopcy, często zmuszeni przez sytuację życiową do sprzedawania się, jednak niewielu z nich kończy z tym. Skuszeni łatwym i szybkim zarobkiem, często uzależnieni od narkotyków wciąż szukają nowych klientów poprzez konkretne aplikacje. Piotr Krysiak przez 3 lata obserwował i zbierał materiał...

  Czy ekskluzywna "panienka do towarzystwa" jest kimś lepszym niż prostytutka z domu publicznego? Do czego jest w stanie posunąć się kobieta, by zdobyć pieniądze? Duże pieniądze... Czy przeszłość zawsze daje o sobie znać? Czy takie historie mogą mieć happy end? Czy burdelmenedżerki zostały właściwie ukarane? Czy można w ogóle nazywać je sutenerkami, jeśli dziewczyny same się do nich zgłaszały błagając wręcz o pracę? Jesteśmy wolnymi ludźmi - a zatem jeśli mamy ochotę sprzedawać swoje ciało komuś, kto chce za nie zapłacić, to dlaczego by z tego nie skorzystać? Jeśli jednak już się na to decydujemy - a więc akceptujemy taki sposób zarabiania na życie, to po co robić z tego tajemnicę? Żadna z "dziewczyn z Dubaju" nie chce ujawnić swojej tożsamości. Zatem jednak, gdzieś tam w głębi, ich sumienie uważa, że to co robią jest złe. Jest im wstyd... Czy seks z przystojnym, kulturalnym mężczyzną, na który w normalnych warunkach te dziewczyny same by się zgodziły (bez dodatkowy...

  Drogi Czytelniku! Zapewne spoglądasz właśnie na tył tej książki, czyli koniec KOŃCA KOŃCÓW. Koniec KOŃCA KOŃCÓW. To najlepsze miejsce na początek KOŃCA, bo kiedy przeczytasz KONIEC KOŃCÓW od początku początku KOŃCA do końca końca KOŃCA KOŃCÓW, znajdziesz się u kresu wytrzymałości. Oto ostatni tom Serii Niefortunnych Zdarzeń, ale nawet jeśli przebrnąłeś dzielnie przez poprzednie dwanaście tomów, nie zniesiesz prawdopodobnie takich nieprzyjemności jak gwałtowny sztorm, podejrzany napój, stado dzikich owiec, wielka klatka na ptaki i upiorny sekret rodziców sierot Baudelaire. Moim obowiązkiem było zebrać całą historię sierot Baudelaire i właśnie zakończyłem swoje zadanie. Ty masz zapewne inne obowiązki, więc na twoim miejscu rzuciłbym tę książkę gdzieś w kąt, żeby KONIEC KOŃCÓW nie wykończył ciebie. Z całym należnym szacunkiem, Lemony Snicket W książce „Koniec końców” rodzeństwo wraz z Hrabią Olafem, w wyniku sztormu, ląduje na pewnej wyspie. W miejscu, w którym dzieci w końcu mogłyb...

  "Przedostatnia pułapka", to oczywiście przedostatni tom niefortunnych przygód sierot Baudelaire. Tym razem trafiają do hotelu o niefortunnej nazwie Ostateczność, gdzie wcielają się w role szpiegów - boyów hotelowych. Jakkolwiek idiotycznie to brzmi (cała SNZ nie jest zbyt sensowna dla dorosłego czytelnika), to pozwala to autorowi i bohaterom na przemykanie korytarzami i hotelu i przedstawianie wszystkich drugoplanowych postaci dramatu, a trochę się ich tutaj nazbierało. Są to, znani z wcześniejszych odcinków Charles i Ser ("Tartak tortur"), Hal ("Szkodliwy szpital"), Neron, Baas i Romero ("Akademia antypatii"), pan Poe, sędzia Strauss ("Przykry początek"), Jeremi Szpetny ("Winda widmo"), dziwadła ("Krwiożerczy karnawał"), obywatele z "Wrednej wioski" oraz mężczyzna z brodą, ale bez włosów i kobieta z włosami, ale bez brody ("Zjezdne zbocze"). W pewnym momencie pojawia się nawet sam Lemony Snicke...

  Seria niefortunnych zdarzeń, których los - w osobie demonicznego Hrabiego Olafa - nie szczędzi sierotom Baudelaire. Wioletka, Klaus i Słoneczko nie uwolnią się od prześladowcy nawet w odmętach oceanu. Wcześniej jednak trafią na pokład łodzi podwodnej, gdzie poznają dziarskiego Kapitana wyznającego zasadę "Kto się waha - ten zgubiony" oraz jego pasierbicę w trójkątnych okularach, która zaprzyjaźni się szczególnie blisko ze środkowym przedstawicielem rodzeństwa Baudelaire. Skąd jednak tytuł tomu? Otóż Baudelaire'om przyjdzie penetrować wpław podwodną grotę - siedlisko zabójczego grzyba, który dusi swoją ofiarę, rozrastając się błyskawicznie w jej przełyku. Ten grzyb zaatakuje jedno z Baudelaire'ów... W "Groźnej Grocie" możemy zaobserwować przemianę Słoneczka z niemowlaka w małego brzdąca, który stara się jak może, by pomóc swojemu starszemu rodzeństwu. Słoneczko to chyba moja ulubiona postać. Mimo, że nie potrafi jeszcze dobrze mówić, zawsze wtrąci coś zabaw...

  Aby oszczędzić Wam nadmiaru obrzydzenia, nie wspomnę nawet o przykrych szczegółach niniejszej opowieści, a zwłaszcza o zaszyfrowanym komunikacie, toboganie, zdradzieckiej pułapce oraz osobniku nieoczekiwanie ocalałym z wielkiego pożaru... Akcja toczy się Górach Grozy, a sieroty toczą nierówną walkę z hrabią Olafem i całym zastępem jego łotrów. Przy okazji spotykają trzeciego trojaczka, o którym była wcześniej mowa, że zginął w pożarze, znaną z "Akademii antypatii" Karmelitą Plujko z kultowym, monotematycznym zakalcem. Słoneczko zostaje kucharką łotra i mieszka w naczyniu żaroodpornym. Seria Niefortunnych Zdarzeń może się w pewnym momencie nudzić, a co za tym idzie zniechęcać do siebie czytelnika. "Zjezdne zbocze" jednak wprowadza w serię bardzo potrzebny powiew nowości. Fabuła staje się znacznie bardziej rozbudowana i po prostu ciekawsza. Z każdą stroną odkrywamy kolejne sekrety WZS. W poprzedniej części trudno było starszemu niż sugerowana grupa wiekowa dla tej k...

  Słowo krwiożerczy , które pojawia się w tytule tej książki, odnosi się do istot mięsożernych. Jeżeli przeczytałeś to krwiożercze słowo, to właściwie nie ma powodu, abyś czytał dalej. Ten krwiożerczy tom zawiera bowiem opowieść tak niestrawną, że w porównaniu z nią nawet najbardziej szkodliwy dla żołądka posiłek to pestka. Poprzednia część zakończyła się trochę niespodziewanie, więc ta również zaczęła się w dość nieoczywisty sposób, kompletnie zrywając ze schematem, który funkcjonował praktycznie do siódmego tomu. Wioletka, Klaus i Słoneczko, zamiast uciekać przed Hrabią Olafem, który ciągle poluje na ich majątek, po kryjomu jadą w jego bagażniku, aby dostać się do miejsca, w którym mają nadzieję odkryć tajemnicę pożaru w ich domu. Trafiają na  Karnawał Kaligariego  do Gabinetu Osobliwości, gdzie przebrani, próbują odkryć te sekrety. Sierotki Baudelaire znowu muszą wykorzystać swój spryt i umiejętności do przechytrzenia dorosłych, Poznają tam Madame Lulu, przebraną ...

  Tym razem Wioletka, Klaus i Słoneczko Baudelaire nie trafiają pod opiekę nowego opiekuna, jak to do tej pory bywało. W poprzednim tomie pożegnaliśmy się z nimi w miejscu, z którego musieli natychmiast uciekać, więc ta część przyniosła nam ich ucieczkę i poszukiwanie odpowiedzi na wiele pytań, które nurtują ich głowy. Przy pomocy Wolontariuszy Zwalczania Schorzeń dostają się oni do Szpitala Schnitzel, gdzie odpowiedzi na swoje pytania postanawiają poszukać w Archiwum. Jest to zdecydowanie najbardziej klimatyczny tom, jak do tej pory. Dużo mroczniejszy od pozostałych. Z jedną mocniejszą sceną operacji, która miała zostać wykonana na Wioletce.. Młodszy czytelnik może odczuć przy okazji tej sceny trochę strachu. Bardzo cieszę się, że ten tom wychodzi poza wszelkie schematy jakie znamy. Nie ma nowych opiekunów. Hrabia Olaf nadal poluje, aby zdobyć majątek rodzeństwa, jednak w tej części dzieci nie skupiają się na tym, żeby go zdemaskować, a skupiają się na swojej własnej misji, którą ...

 

  Nastoletnia Amanda spotyka Nawojkę – pierwszą studentkę w dziejach Akademii Krakowskiej. Nawojka jest gotowa wiele zaryzykować, by studiować na uczelni – dla Amandy to tylko jedno „kliknięcie” i wzruszenie ramion. Zderzenie dwóch światów wywołuje wiele pytań: Co to znaczy mieć marzenia? Jaką cenę się płaci, dążąc do ich spełnienia? Którędy iść, gdy wszystkie drogi wydają się pełne przeszkód? Czy skajp może być kołem ratunkowym? Kim jest ta, która nigdy się nie poddaje? Współczesna maturzystka Amanda kilkukrotnie przenosi się w czasie, gdzie poznaje Nawojkę. Amanda wiele by dała, by nie musieć chodzić do szkoły, nie musieć się uczyć, nie musieć zdawać matury, nie musieć myśleć o przyszłości (w szczególności o studiowaniu). Najchętniej przeszłaby przez życie w rytmie flamenco. Sytuacja rodzinna zmusza ją do niezbyt ambitnej pracy, przez co nie ma siły na imprezowanie. Nawojka jest jej przeciwieństwem. Skromna, stroniąca od wszelkich uciech, zdeterminowana, kochająca się uczyć, goto...

  Był sobie raz pewien człowiek, który bardzo dużo i bardzo szybko pracował i już dawno zostawił swoją duszę gdzieś daleko za sobą. Bez duszy żyło mu się nawet dobrze – spał, jadł, pracował, prowadził samochód, a nawet grał w tenisa. Czasem jednak miał wrażenie, że wokół niego jest zbyt płasko, jakby poruszał się po gładkiej kartce z zeszytu do matematyki, kartce, którą pokrywają równiutkie kratki…” Pierwsza książka Olgi Tokarczuk, która mówi nie tylko słowami, ale i obrazami. To dwugłos – idąc za słowami pisarki, Joanna Concejo stworzyła równoległą opowieść, ukrytą w obrazach. Poruszająca rzecz o czekaniu, cierpliwości i uważności. Jan, bo to opowieść o nim, zgubił swoją duszę. Tempo życia sprawiło, że dusza nie nadążyła za ciałem i odseparowała się. Teraz Jan musi poczekać na nią. I to robi każdego dnia. Siada i całymi dniami czeka... Czeka... A my? Czy nie jesteśmy takim Janem, który nagle spostrzega, że zatracił się cel i sens życia i że nie wiemy dokąd zmierzać, bo nagle okazu...

 Opowieść o Geli Seksztajn – tworzącej w przedwojennej Warszawie utalentowanej malarce, która zginęła podczas powstania w getcie wraz ze swoją córeczką i mężem, Izraelem Lichtensztejnem. O Geli Seksztajn, wybitnej malarce, działaczce społecznej, żonie i matce, wiemy bardzo niewiele. Kobieta zmarła przedwcześnie gdzieś pomiędzy ruinami warszawskiego getta, zostawiając po sobie kilka obrazów oraz testament. Wszystkie te osobiste rzeczy Geli tkwiły w skrzyni zakopanej na terenie getta – oto słynne Archiwum Ringelbluma. O ile na początku byłam zafascynowana tą książką, optymizm dość szybko wygasł. Uważam, że mało Geli jest w tej książce, która poświęcona jest jej życiorysowi. I o ile owe fragmenty bardzo mnie zaciekawiły, o tyle zbyt długie opowieści o życiu Emanuela Ringelbluma już były dla mnie zbyteczne. Zdaję sobie sprawę z tego, że podjęcie się tak trudnej pracy stanowiło swego rodzaju wyzwanie, poprzeczka została zawieszona bardzo wysoko… to potencjał nie został wykorzystany. Inf...

  Współcześni Polacy są w zdecydowanej większości potomkami chłopów, dawnych białych niewolników. Ta książka to historia chłopskiej nędzy i ubezwłasnowolnienia, pisana w kontrze do powszechnie przyjętej wizji I Rzeczypospolitej jako kraju swobód i tolerancji. To zupełnie nowe spojrzenie na grupę społeczną, niesłusznie pomijaną, a tak istotną dla historii Polski. Tytuł ten dużo zapowiadał, a po lekturze czuję pewien niedosyt. Mam wręcz wrażenie historii uciętej i niedokończonej. Na docenienie zasługuje ogrom pracy jaką wykonał autor, dokopania się do wielu źródeł i starania się uporządkowania zawiłej historii polskich chłopów. Wiele mówi się o szlachcie, a książka ta przede wszystkim obnaża sekrety i co działo się naprawdę. Autor nie skąpił ciekawostek, których nie zobaczymy w szkolnych podręcznikach, a przynajmniej ja nie usłyszałam na lekcjach historii. Liczyłam jednak na dużo, dużo więcej takich smaczków i bardziej spersonalizowanych historii. Niestety im dalej tym książka p...

  "A planety szaleją I śmieją, się śmieją, się śmieją..." Szał niebieskich ciał Biografia Kory, jednej z najlepszych wokalistek polskiej sceny rockowej, oparta na wydanej w 1998 r. książce Kora i Maanam podwójna linia życia. Napisana przez znanego dziennikarza i partnera życiowego Olgi Jackowskiej. Kamil Sipowicz- partner życiowy piosenkarki, z którym miała jedno dziecko, syna Szymona.  Traumatyczne dzieciństwo. Pobyt w Domu Dziecka u sióstr zakonnych o których Kora miała jak najgorsze zdanie. Pobyt u rodziny też nie był lepszy. Kora pisze o utracie rodziców, rodzeństwie, chorobie, macierzyństwie i relacji z synami. Czytając książkę poznamy filozofię, światopogląd kobiety nieprzeciętnej. Mądrej, uzdolnionej w wielu kierunkach i twórczej. Kora opowiada o relacjach z partnerami i ludziach którzy ją fascynowali. Życie estradowe Kory - pasmo sukcesów, koncerty, tourne.  Czytelnik dowiaduje się, że Jej życie mimo pasma licznych sukcesów nie było usłane tylko różami. Kora pozna...

  „Wredna wioska” to 7 tom „Serii niefortunnych zdarzeń”. W końcu jestem za połową cyklu i robi się coraz ciekawiej! Wioletka, Klaus i Słoneczko Baudelaire mieli już wielu opiekunów, jednak nie opiekowała się jeszcze nimi cała wioska! Tym razem trafili pod opiekę wszystkich mieszkańców Wioski WZS, którzy jednak również dobrze nie zaopiekowali się rodzeństwem.. natomiast bardzo chętnie wyręczali się nimi w pracach domowych. Dodatkowo, rozeszła się wieść, że Hrabia Olaf, który poluje na majątek sierot, został pojmany, a wszystkie troski dzieci mają zniknąć, gdyż ma on zostać spalony na stosie. Niestety, dzieci zauważają, że pojmaną osobą nie jest Olaf, w co żadna osoba z wioski im nie wierzy..  Czy dzieci uratują osobę skazaną na spalenie na stosie? Czy odnajdą trojaczki Bagienne? Gdzie jest prawdziwy Hrabia Olaf? Już same te pytania wskazują na to, że jest to bardzo ciekawa część, pełna zagadek do rozwiązania, a jak wiemy, rodzeństwo jest świetne w radzeniu sobie z wszelkimi tr...

  W tej części Wioletka, Klaus i Słoneczko zostają oddani pod opiekę Jeremiemu i Esmeraldzie Szpetnym. Są oni małżeństwem, mieszkającym w najmodniejszej dzielnicy, którzy pod wpływem najnowszego trendu przygarnęli sieroty, których Jeremi jest krewnym od strony matki. Dzieci muszą po raz kolejny zmierzyć się z Hrabią Olafem w przebraniu, czyhającym, w luksusowym apartamencie Szpetnych, na majątek sierot. Oczywiście, nikt im nie wierzy, że Olaf to naprawdę Olaf. Oprócz tego, rodzeństwo musi odnaleźć swoich przyjaciół - trojaczki Bagienne. Ta część zawiera wszystko to, za co kocham tę serię - cudownego narratora, przerysowanie, absurdalność, wyjaśnienia trudnych słów, a także nad wyraz uzdolnione i bystre dzieci, które radzą sobie w trudnych sytuacjach, mimo że są tak nierozumiane przez dorosłych. W poprzednim tomie bardzo cieszyłam się, że mimo schematyczności, udało mu się zaskoczyć mnie czymś nowym. Natomiast ta część raczej niczym mnie nie zakończyła. Była po prostu dobra, ale nie...

  Rodzeństwo Baudelaire, po perypetiach związanych z ich opiekunami, zostało odesłane do Powszechnej Szkoły Imienia Prufrocka z internatem. Wioletka, Klaus i Słoneczko będą musieli się zmierzyć nie tylko z krabami w „pokoju”, z Wicedyrektorem, dającym absurdalne kary za wszystko i nieznośną Karmelitą Plujko, lecz jeszcze z Hrabią Olafem, który podobnie jak w poprzednich częściach, bezkarnie czyha na majątek dzieci.  Oprócz wszystkich zalet wcześniejszych tomów, ten posiada kilka nowych cech. Po pierwsze, jest kilkadziesiąt stron dłuższy, co mnie bardzo ucieszyło, bo zawsze te książki kończą mi się za szybko. Po drugie, dzieci w końcu poznają przyjaciół - trojaczki Bagienne, których rodzice również zginęli w pożarze.. Naprawdę świetnie się patrzyło na to, jak nawiązuje się między dziećmi nić porozumienia, szczególnie w walce z przeciwnościami losu. Kolejnych mądrych dzieci, nigdy dość! I po trzecie, w końcu dostałam zapowiedź tego, że ta historia ma drugie, głębsze dno, więc ni...

  Kolejny tom przygód rodzeństwa Baudelaire. Wioletka, Klaus i Słoneczko zostają wysłani do Paltryville, do pracy w tartaku, gdzie za każdą kłodą drzewa czai się groza i nieszczęście. Czwarty tom serii, mimo że podobny do pozostałych, ma jednak kilka nowych elementów, które wyróżniają się w porównaniu do poprzednich części. W tym tomie rodzeństwo Baudelaire - Wioletta, Klaus i Słoneczko -  trafiają do Tartaku Szczęsna Woń, którego właścicielem jest ich nowy opiekun. Sir (którego nazwisko ciężko wypowiedzieć, więc nie podaje on go dzieciom) zmusza dzieci do ciężkiej pracy, dając im do jedzenia głównie gumę do żucia, ale to nie jest ich największym problemem.. ponieważ po raz kolejny pojawi się w życiu dzieci Hrabia Olaf, zamierzający w sprytny sposób odebrać im majątek.  Dzieci są tak samo bystre, Hrabia Olaf tak samo przebiegły, ale jest go o wiele mniej niż w poprzednich częściach! Wcześniej grał on zazwyczaj główne skrzypce w upadlaniu dzieciom życia, a teraz pojawiły s...

 Zbiór reportaży Justyny Kopińskiej „Polska odwraca oczy” to opowieści o najważniejszych niewyjaśnionych sprawach ostatnich lat. W książce m.in. reportaż o dręczonych pacjentach szpitala psychiatrycznego w Starogardzie Gdańskim („Oddział chorych ze strachu”) i tuszowaniu najtrudniejszych spraw o zabójstwo („Ten trup się nie liczy”) oraz nigdy niepublikowane teksty, które powstały specjalnie na potrzeby tego zbioru. Z reportaży Kopińskiej wyłania się obraz nieskutecznego wymiaru sprawiedliwości i ludzi pozostawionych z poczuciem krzywdy. Po publikacji jej tekstów przestępcy trafiali do więzienia, a w prawie wprowadzano zmiany dotyczące bezpieczeństwa w instytucjach zamkniętych. 1. Rozdział 1: „Spokojny sen Anny”. Rozdział dotyczy seryjnego zabójcy Mariusza Trynkiewicza zwolnionego po odsiadce 25 lat pozbawienia wolności za 4 zabójstwa dzieci (młodych chłopców, w 1988 r.). Osoba zabójcy przedstawiona jest narracją kobiety, Anny, która zakochała się w zabójcy i weszła w nim w związek ...

  Każdy z nas na pewno pamięta Anię z Zielonego Wzgórza i jej przygody od momentu, kiedy w roku 1876 przybyła na farmę rodzeństwa Maryli i Mateusza Cuthbertów. Niejednemu z Was, drodzy Czytelnicy, przemknęły przez myśl pytania, dlaczego właściwie Maryla i jej brat pozostali samotni do końca życia? Co zaważyło na podjęciu takiej, a nie innej decyzji? Czy spowodował to splot niesprzyjających okoliczności, czy ich własne wybory? Dlaczego jako starsi ludzie wciąż mieszkali razem i wspólnie prowadzili gospodarstwo? Anię z Zielonego Wzgórza przeczytałam nie jeden raz, więc gdy zobaczyłam, że będę mogła poznać losy Maryli wiedziałam, że książka ta jest moja. Gdy autorka rozpoczyna opowieść o losach Maryli, jest ona nastolatką. W tym czasie jej mama spodziewa się dziecka. Do pomocy przybywa Izzy bliźniacza siostra Klary. Niestety dziecko rodzi się martwe, a mama Maryli umiera. Na głowę dziewczyny spada zajęcie się domem oraz ojcem i starszym bratem. W tym samym roku Maryla poznaje Małgorza...

  Niemal wszyscy znają go z serialu Ranczo, gdzie brawurowo zagrał Czerepacha, bezwzględnego doradcę wójta. Nieco starsi zapamiętali płochliwego „inżyniera instalacji podziemnych”, Tadeusza Norka, trzymanego krótko przez żonę Danutę, w którego wcielał się w Miodowych latach, oraz jego role w cyklu Dekalog Krzysztofa Kieślowskiego. Tylko nieliczni wiedzą, jakim jest człowiekiem, gdy zmywa charakteryzację. Kim zatem jest Artur Barciś? To nie tylko utalentowany aktor i reżyser, szczęśliwy i spełniony człowiek: mąż ukochanej żony Beby, wspaniały ojciec i dziadek. To niezwykła osobowość – człowiek wielu zalet i talentów. Kiedy życie go do tego zmuszało, pasł krowy, dziergał oryginalne swetry, chodził na szesnastocentymetrowych szpilkach, zdzierał azbest z wież World Trade Center. Jako jeden z pierwszych aktorów w Polsce założył własną stronę internetową barcis.pl, by być w kontakcie z fanami. W czasie pandemii zamieszczał na YouTubie swoje wiersze ostrzegające przed COVID-19. Ze szczere...

  Stanisława Celińska ze swadą opowiada o aktorstwie i codzienności, o sukcesach i problemach, o autorytetach i szukaniu spokoju. Książka jest złożona z dwóch głównych warstw: pierwszej - pełnej faktów, oraz drugiej - refleksyjnej, z osobistym przesłaniem. Równolegle barwny portret Stanisławy Celińskiej tworzą jej przyjaciele i znajomi, m.in. Andrzej Wajda, Andrzej Seweryn, Daniel Olbrychski, Maciej Stuhr… Stanisława Celińska, to fenomenalna aktorka starszego pokolenia. Najbardziej kojarzymy ją z seriali ,,Samo życie", ,,Barwy Szczęścia" czy ,,Mamuśki", ale zagrała również w wielu filmach, w teatrach. Dubbingowała w bajkach. A także śpiewa i koncertuje przy okazji wydając płyty. Biografie żyjących artystów są bardzo trudne do stworzenia ze względu na to, że nie ma końca choćby dorobku artystycznego, w którym wiele może się jeszcze wydarzyć. Poza tym osoba, o której tworzy się książkę może mieć jakieś obiekcje co do treści. Karolina Prewęcka postanowiła stworzyć biografię...

  Książka oddaje cześć jednej z największych artystek polskiej piosenki. Jak silną musiała być osobowością, by stworzyć kreację przekraczającą ramy scenicznej roli? Dlaczego jej piosenki żyją i są nieustannie przypominane na polskich estradach, ale w innych wykonaniach tak łatwo stają się falsyfikatem? Demarczyk to nie tylko głos, ale także kolor. To jednak nie tylko czarna melancholia, ale także żart. Ten humor jest lekki i wyrafinowany, oparty na literaturze z najwyższej półki. Baczyński, Pawlikowska-Jasnorzewska, Leśmian, Tuwim – po takich sięgała „tekściarzy”. Zygmunt Konieczny, Andrzej Zarycki i przyjaciele z Piwnicy pod Baranami opowiedzieli autorkom o tym, jak Ewa Demarczyk stała się ważną postacią w Krakowie. Jak następnie stała się artystką polskiego i europejskiego formatu. I dlaczego zamilkła. Przeczytanie tej książki było moim czytelniczym marzeniem. I spełniło się! Przyznam, że jak zobaczyłam objętość tej pozycji, to trochę miałam mieszane uczucia. Jak można napisać o ...

  Autorka książki jest polonistką z wykształcenia, bibliotekarką z zawodu, zaś z zamiłowania biografistką. Bohaterami jej książek stali się m.in. : Maria Dąbrowska, Anna German, Anna Jantar, jak również Zbigniew Cybulski właśnie. Jej pasją jest wędrowanie śladami swoich postaci, spotkania z ich bliskimi, zdobywanie dokumentacji, poza tym uwielbia podróże i polskie piosenki lat 60. i 70. Tyle dowiedzieć się można z okładki tego tytułu. Zbyszek Cybulski to oczywiście postać niezwykła, każdy zapewne zna to nazwisko, każdy zgodzi się z tym, że był wspaniałym, niepowtarzalnym aktorem. Zginął tragicznie i nad tym wszyscy niestety ubolewamy, mógł przeżyć jeszcze wiele, wiele lat, zagrać w tylu pięknych filmach, czy stanąć na deskach teatru... Nie było mu to jednak dane... Ta książka jest inna niż wszystkie, ponieważ składa się tylko i wyłącznie z wypowiedzi aktora, połączonych bardzo sprytnie, złożonych w kompletną i pełną całość, nieprzypadkowe opisy, listy, zdjęcia, dokumenty, wszy...