ŚWIAT MELODY

 

Reżyseria: Amber Sealey

Scenariusz: Daniel Stiepleman

Produkcja: USA

Obsada:

W wersji polskiej udział wzięli:

• Kamil Kula – Chuck Brooks
• Anna Sroka-Hryń – Wewnętrzny głos Melody
• Jolanta Wołłejko – Pani Vi
• Zuzanna Saporznikow – Doktor Katherine Ray
• Antonina Żbikowska – Medi-Talker
• Wojciech Żołądkowicz – Wallace Dimming

W pozostałych rolach:

• Anna Apostolakis – Dyrektor Antenucci
• Aleksander Bożyk – Willy
• Kamila Brodacka – Pani Gardner
• Jędrzej Czerwonogrodzki – Paul
• Agnieszka Fajlhauer – Doktor Hughly
• Tymon Kasa – Connor Bates
• Klaudiusz Kaufmann – Len Kingsley
• Marianna Kłos – Maria
• Julia Kostow – Jodie
• Klaudia Kuchtyk – Sue
• Mateusz Kwiecień –
  • Narrator w muzeum #1,
  • Prezenter
• Maja Stec – Elena
• Marta Markowicz – Pani Billups
• Emilia Niedzielak – Sandrine
• Kajetan Kucharski – Rodney Walsh
• Kamil Pruban –
  • Narrator w muzeum #2,
  • Agent
• Zofia Nowosielska – Rose Spencer
• Szymon Roszak – Bouncer
• Anna Stolarska – Claire West
• Janusz Wituch – Stephen Hawking
• Lidia Sadowa – Diane Brooks
• Anna Szymańczyk – Mama Rose
• Oskar Berliński
• Julia Borkowska
• Franciszek Kalinowski
• Aleksander Kaźmierczak
• Adrianna Kosiorek
• Kajetan Kucharski
• Cezary Kwieciński
• Jakub Nakielski
• Aleksandra Niedzielak
• Franciszka Pietr
• Lena Schimscheiner
• Konrad Szymański
• Piotr Tołoczko
• Anna Wodzyńska
• Magdalena Wojtacha
• Teresa Zdanowska

Studio dźwiękowe: IYUNO POLSKA
Reżyseria: Joanna Węgrzynowska
Tłumaczenie i dialogi: Anna Izdebska
Realizacja nagrań, montaż i miks: Mateusz Michniewicz
Organizacja nagrań: Jagoda Patkowska
Kierownictwo produkcji: Walentyna An-Grodzka
Producent polskiej wersji językowej: Dominika Kotarba – Disney Character Voices International, Inc.

Melody Brooks to bystra i dowcipna szóstoklasistka z porażeniem mózgowym. Porusza się na wózku inwalidzkim i nie potrafi mówić, przez co inni ludzie są przy niej skrępowani i litują się nad nią. Chociaż jej rodzice zagorzale jej bronią, Melody chciałaby być zauważana i słyszana przez resztę świata. Pewna młoda nauczycielka zauważa niewykorzystany potencjał dziewczynki i namawia ją, żeby dołączyła do zwykłej klasy. Pomimo wielu trudności Melody prowadzi szkolny zespół quizowy do zwycięstwa w turnieju. W międzyczasie dzięki swojemu nowo odkrytemu głosowi, Melody staje się inspiracją dla swojej rodziny, dyrektorki, przyjaciół, ekscentrycznej sąsiadki, a nawet dla własnej złotej rybki.

Po przeczytaniu książki mogę śmiało powiedzieć, że „Tylko w mojej głowie” to książka, która wywołała u mnie śmiech i dobre samopoczucie. Kiedy Melody otrzymała Medi-Talkera, była absolutnie zachwycona. Książka tak mi się spodobała, że ​​miałam duże nadzieje i oczekiwania co do ekranizacji. Niestety, to jeden z tych momentów, w których muszę przyznać, że wolę książkę od filmu.

Nie zrozumcie mnie źle, aktorzy byli trafni i przedstawili postacie tak, jak sobie wyobrażałam. Jednak fabuła znacznie różniła się od oryginalnej książki (a po obejrzeniu filmu jeszcze raz sprawdziłam fragmenty książki) . Jak na film trwający prawie dwie godziny, minął niezwykle szybko. Sceny zmieniały się szybko, przez co cały film wydawał się pośpieszny. W jednej chwili rybka wyskakuje z miski, a w następnej Melody jest już w klasie włączającej. Zaledwie kilka dni po spotkaniu z Rose Melody postanawia zaprosić ją na „wystawę kosmiczną”, mimo że tak naprawdę ze sobą nie rozmawiały. Scena w centrum handlowym była urocza, ale dodanie innych przypadkowych scen i oczekiwanie, że będzie dobrze działać, nie było skuteczne. Konsultacje z autorem książki mogłyby znacznie poprawić dokładność i spójność filmu.

Sceny zmieniały się szybko, a postacie, które odegrały ogromną rolę w książce, były ledwo widoczne. Na przykład postać pani V pojawiła się tylko około trzech do czterech razy w bardzo krótkich scenach. Catherine, studentka, która miała towarzyszyć Melody podczas zajęć integracyjnych, również była rzadko widziana. Niektóre sceny z filmu nie miały miejsca w książce. Na przykład scena, w której zespół Whiz Kid zostaje poinformowany, że Melody dołączy, a Rose zostanie zastępcą, nigdy się nie wydarzyła. Rose nigdy nie powiedziała Melody niegrzecznego komentarza, że ​​spędza z nią czas tylko dlatego, że rodzice obiecali jej iPoda. Melody nigdy nie była na wystawie kosmicznej; to było akwarium. Pani V zaprosiła Melody i jej rodzinę, a Melody zaproponowała przyprowadzenie Rose. Spotkali tam Claire i Molly, ponieważ były harcerkami na wycieczce, a nie na zewnątrz. Melody nigdy nie dowiedziała się o Medi-Talkerze, obserwując, jak mężczyzna go używa; dowiedziała się o tym od Catherine.

Pominięto wiele scen, co ma sens, bo nie da się zmieścić wszystkiego z książki w jednym filmie. Jeśli jednak film trwa prawie dwie godziny, należało włożyć więcej wysiłku w uwzględnienie kluczowych scen.

Było jeszcze kilka innych nieścisłości. Gdzie były sceny studyjne z panią V? Gdzie był pies Butterscotch? Penny żyła, gdy ryba wyskoczyła z miski, co nie miało miejsca w książce. Pan Dimming nigdy nie zadzwonił, aby powiedzieć rodzinie Melody, że samolot został odwołany, a rodzina Melody nigdy nie skonfrontowała się z zespołem Whiz Kid po tym, jak ją porzucili. Scena, w której Melody i jej rodzina udają się do kobiety po Medi-Talker, nigdy się nie wydarzyła. Poszła z matką do lekarza-mężczyzny, który się wściekł, bo lekarz zasugerował pozostawienie Melody w domu dla „ludzi takich jak ona”, bo może być ciężarem. Nigdy nie próbowali zdobyć Medi-Talkera i udać się do lekarza, żeby zobaczyć, jak mądra była w tej samej scenie.

Czytając komentarze widać wyraźnie, że wielu widzów nie czytało książki. Ta filmowa adaptacja, choć z udziałem świetnych aktorów, nie pozostała wierna oryginalnej historii, co spotkało się z moim rozczarowaniem jako fanka tej książki.

Ocena książki:  6/10