Sercowa choroba, czyli moje życie w sztuce - Jerzy Stuhr

 

Sercowa Choroba czyli Moje życie w sztuce... i Jerzy Stuhr w nowej dla siebie roli. Debiut pisarski wybitnego autora, reżysera, rektora krakowskiej PWST to fascynująca, w brawurowym stylu prowadzona opowieść o jego dwudziestoletnich doświadczeniach zawodowych. Wyznania artysty, który poznał smak i cenę autentycznego sukcesu, są jednocześnie świadectwem woli ocalenia własnej tożsamości i wewnętrznej prawdy w niełatwych warunkach PRL-owskiej rzeczywistości. Refleksje i przemyślenia splatają się z żywiołem zabawy, z zadziornym ferworem polemicznym. Stuhr prowokuje i osądza, nie oszczędza siebie, nikomu nie schlebia.

Ciekawa i napisana niezwykle przystępnym językiem autobiografia :) Nie tak "zabawna" jak zapewne spodziewają się osoby sięgające po nią widząc nazwisko Pana Stuhra - ale świetnych anegdot i zabawnych spostrzeżeń nie brakuje 🙂.

Mnie najbardziej zainteresowały fragmenty dotyczące pracy teatralno-filmowej Pana Stuhra i przemyślenia dotyczące zawodu aktora. Z mniejszym zainteresowaniem czytałam fragmenty dotyczące m.in. życia w czasach PRLu czy kwestii politycznych. Książka skłoniła mnie także do zaciekawienia się biografiami wymienionych tam licznie postaci i twórców polskiego filmu i teatru (a co za tym idzie wieloma filmami i spektaklami, które mam nadzieję odnaleźć gdzieś w czeluściach archiwów oraz Internetu). Polecam zwłaszcza wielbicielom Pana Stuhra a także młodym ludziom myślącym o karierze aktorskiej 😉.

Ocena książki: 6/10