1Q84 - t. 1 - Haruki Murakami

Rozdziały o numerach nieparzystych opowiadają historię kobiety imieniem Aomame, a rozdziały o numerach parzystych historię mężczyzny imieniem Tengo. Oboje w dzieciństwie się znali i wszystko wskazuje na to, że znów spotkają się dwadzieścia lat później. Akcja rozgrywa się w roku 1984, więc, oczywiście, można znaleźć w niej kilka odwołań do powieści Orwella. Dominujące tematy to przemoc i okrucieństwo wobec kobiet oraz działalność sekt religijnych, przedstawionych jako organizacje fanatyczne i niebezpieczne. Wątek ten zdaje się do pewnego stopnia oparty na historii sekty Najwyższej Prawdy Aum, która w 1995 roku dokonała zamachu terrorystycznego w tokijskim metrze. Autor buduje równoległe światy i wprowadza fantastyczne postaci,  zaciera granice między rzeczywistością a literaturą.

Mam duży problem z oceną, bo na początku naprawdę z trudem przebijałam się przez kolejne strony, grzęzłam w gąszczu opisów głównych bohaterów, szukałam jakieś nici łączącej wątek Tengo i Aomame. Ale pod koniec książka mnie wciągnęła, zaczęłam łapać powiązania, doceniłem kunszt pisarski Murakamiego. Tylko, że to faktycznie nastąpiło około dwusetnej strony. Naprawdę niezbędne było 200 stron, żeby tak naprawdę wprowadzić nas w tę historię? Gdy skończyłam już książkę (ponad 400 stron) poczułam się jak po dobrym trailerze. I teraz nie wiem, czy mam ochotę na kolejne 800 stron niespiesznej lektury, żeby dowiedzieć się kim są Little people? Chyba podziękuję, chociaż gdyby ktoś miał ochotę w komentarzu streścić mi w kilku zdaniach pozostałe dwa tomy to będę wdzięczna 🙂.

Ocena książki: 4/10