ŚWIAT KSIĄŻEK I FILMÓW. RECENZJE 📚🎬

"Nigdy do  końca nie zrozumiesz drugiego człowieka, póki nie rozważysz spraw z jego punktu widzenia... (...), dopóki nie wejdziesz w jego skórę i nie pożyjesz w niej trochę". Maycomb, małe miasteczko na południu Stanów Zjednoczonych. Wszyscy się tu doskonale znają; każdy wie, czego można się spodziewać po innych, z kim lepiej żyć w zgodzie, a z kim dobrze nie zadzierać. Ludzie mają tutaj swoje określone role społeczne, których się trzymają. Już od pierwszych stron powieści poznajemy jej głównych bohaterów: Atticusa Fincha - prawnika, jego dwoje dzieci Jeremy'ego "Jema" i Jean Louise "Skaut", przyjaciela dzieciaków Dilla, Calpurnię - czarnoskórą kucharkę pracującą w domu Finchów; mamy też wiele postaci drugoplanowych, równie mocno nakreślonych, co oddaje nam bardzo wyraźny obraz Maycomb, oraz zwyczajów w nim panujących. Atticus wychowuje dzieci sam, przy pomocy Calpurni; jego żona zmarła kilka lat wcześniej. Finch jest przykładem ojca idealnego; stanowi...

,,Kroniki Archeo"  to jedna z tych serii, która spodoba się nie tylko nastoletnim czytelnikom. Dwójka dzieciaków z Polski i ich trzech przyjaciele z Anglii mieli szansę przeżyć już dwie przygody. Tym razem kolejna sprawa działa się w Polsce i była związana z miejscowym muzeum, prowadzonym przez wujka Ryszarda. Zagadka sięgała aż czasów Zakonu Krzyżackiego i Bitwy pod Grunwaldem. Jak się wciągnę w jakąś serię, to bardzo szybko potrafię zapoznawać się z kolejnymi tomami. Tak właśnie było w przypadku tego cyklu. Dodatkowym ułatwieniem jest to, że tomy nie są też bardzo obszerne, więc czyta się je w kilka godzin. Bohaterami jest piątka dzieciaków, które czasem świadomie lub nie wplątują się w różne afery. Czasami pomaga im w ich rozwiązywaniu ich opiekunka panna Ofelia, która cały czas liczy na to, że dzieciaki w nic się nie wpakują. ,,Sekret Wielkiego Mistrza. Kroniki Archeo. Tom 3" Agnieszki Stelmaszyk to tom, którego akcja toczy się w polskim Malborku i Gniewie, a także Wiedni...

Pierwszy tom  ,,Kronik Archeo" spodobał mi się na tyle, że od razu sięgnęłam po jego kontynuację. Tym razem młodzi bohaterowie mieli spędzić zwyczajne wakacje. Nie przewidzieli tego, że nawet na Krecie czeka na nich nowa zagadka do rozwiązania. Mowa o poszukiwaniu zaginionego posągu Posejdona. Czy ON naprawdę istnieje? Już jakiś czas temu chciałam zapoznać się z tym cyklem, ale nie czułam aż tak wielkiej potrzeby, by go wtedy czytać. Teraz szukałam czegoś w co wciągnę się bez reszty i z przyjemnością muszę przyznać, że ten cykl taki jest. Nie dość, że każdy tom nawiązuje do jakiejś zagadki i poszukiwań przedmiotu z przeszłości, to dodatkowo trudniejsze słowa, czy losy postaci historycznych są zaraz tłumaczone. Książka zawiera także sporo kolorowych ilustracji. ,,Skarb Atlantów. Kroniki Archeo. Tom 2" to wspaniała literacka uczta nie tylko dla nastoletnich czytelników. Ja także z chęcią zapoznaję się z kolejnymi tomami. Ocena książki: 9/10

Któż nie chciałby choć przez chwilę być detektywem? Kto nie marzył nigdy o dalekich podróżach i zapierających dech w piersiach przygodach? A gdyby tak odwiedzić świat tajemnic i sekretów nie opuszczając własnego pokoju? Teraz stało się to możliwe, za sprawą książki Agnieszki Stelmaszyk "Kroniki Archeo. Tajemnica klejnotu Nefertiti". Powieść ta adresowana jest przede wszystkim do młodzieży i starszych dzieci, co nie znaczy, że nie zainteresuje też dorosłego Czytelnika. Głównymi bohaterami są: rodzeństwo, Ania i Bartek Ostrowscy oraz Mary Jane Gardner i jej młodsi bracia bliźniacy Jim i Martin. Ich rodzice są wybitnymi archeologami, a dzieci towarzyszą im podczas jednej z wypraw do Egiptu. W hotelu poznają starszą panią, dzięki której wpadają na trop zaginionego grobowca. Ponieważ jednak skrywa on tajemniczy skarb, na miejscu zjawiają się też groźni przestępcy, zwabieni łatwym łupem. Wartka akcja powieści, wciągająca fabuła oraz prosty styl to podstawowe walory tej książki. Prz...

W jednej chwili prysł czar szczęśliwej codzienności i wszystko się zmieniło. Jak temu zaradzić? Ośmioletnia Kasia dobrze się uczy i jest lubiana przez rówieśników. Ma starszego brata i rodziców, którzy nie tylko zawsze znajdują dla niej czas, ale także spełniają każdą jej zachciankę. Dziewczynka jest "oczkiem w głowie" rodziny  i nic nie wskazuje na to, by miało się to zmienić – do czasu, gdy w domu pojawia się Agnieszka, młodsza siostra Kasi, która dopiero przyszła na świat. Jakby tego było mało, zmiany czekają na dziewczynkę także w szkole. Do jej klasy dołącza nowa koleżanka, za którą Kasia nie przepada. Cała uwaga rodziny ośmiolatki skupia się na niemowlęciu, które wymaga ciągłej troski i opieki, co źle wpływa na samopoczucie Kasi. Dziewczynka jest smutna i rozzłoszczona nową sytuacją – chce, by wszystko było jak dawniej i nie cierpi Agnieszki, która jej zdaniem odebrała jej rodziców. Jak Kasia poradzi sobie ze zmianami? Co zrobi, by zwrócić na siebie uwagę? "Oto jes...

Pamiętacie Amelię z  Pamiętnika Czachy ? Jest już czwartoklasistką, i to zbuntowaną. Reaktywuje z koleżankami Klub Bunt, który staje do walki z… dyrektorką szkoły. Uczy się odpowiedzialności, opiekując się wymarzonym psem. Uczy się elastyczności – do malutkiego mieszkanka, w którym mieszkały dotąd z mamą i siostrą, wprowadza się Paco – chłopak mamy. W swoim pamiętniku opisuje, jak piekła 100 babeczek na szkolne wybory, uczyła się jogi pod okiem swojego dziadka i zarabiała kasę na świąteczne prezenty, co skończyło się porządną awanturą i gorzką pokutą… Czacha to równa dziewczyna. Jej przygody i spostrzeżenia z pewnością zainteresują zarówno dziewczyny, jak i chłopaków, wszak któż lepiej zrozumie nastolatka niż inny nastolatek? Gorąco polecam! Ocena książki: 10/10

Hiob. Cierpienie próbą wiary to powieść, która przenosi nas w odległe czasy Starego Testamentu. Barbara Szczepanowicz doskonale ukazuje w niej ducha czasu. Stara się też przybliżyć zwyczaje i warunki życia w tamtym środowisku, pomagając czytelnikowi w zrozumieniu niełatwej lektury Pisma Świętego. Zawarte w książce bogactwo tekstów biblijnych ułatwia modlitwę i refleksję nad nękającym, również współczesnego człowieka, problemem cierpienia. Ocena książki: 5/10

Salomon - znaczy pokój. Druga powieść biblijna Barbary Szczepanowicz wprowadza czytelnika ponownie w czasy Starego Testamentu, w początki epoki zwanej królewską. Salomon to król Izraela, budowniczy pierwszej świątyni jerozolimskiej, symbol mądrości. Chociaż dla współczesnych jest postacią bardzo odległą, znaną historykom jedynie z przekazów biblijnych, to na kartach tej powieści jawi się jako osobowość barwna, opkazana na tle realistycznego opisu epoki, który pomaga wczuć się w odległe czasy, a przez to lepiej rozumieć historię biblijną.  Król Salomon, choć zbudował swojemu Bogu w Jerozolimie wspaniałą świątynię, pod koniec życia odwrócił się od Niego, ulegając pogańskim wpływom swych cudzoziemskich żon. Jak to się stało? Odpowiedź na to pytanie zawarta jest w powieści Barbary Szczcpanowicz, w której została przedstawiona nie tylko postać samego króla i jego przyjaciela Józefa, ale także szczegóły związane z budową świątyni oraz historia zaginięcia Arki Przymierza. "Bóg dal Salomo...

Ośmioletnia Czacha wychowuje się w rodzinie, o której mama mówi, że „nie jest normalna”. Że niby dwóch ojców (bo siostra Czachy ma swojego) i żadnego taty w domu to jest ewenement. Czacha uważa, że jej całe życie jest eweneme-coś-tam, bo zawsze jest coś fajnego do zrobienia, i nie może pojąć, czemu mama, siostra i pani wychowawczyni regularnie załamują nad nią ręce. A ona po prostu lubi żyć i dobrze się przy tym bawić! W swoim komicznym pamiętniku opisuje kolejne szalone akcje, w których bierze udział w domu i w szkole. O dokarmianiu wszystkich znajomych psów ze wsi schabowymi, o ekscytującym obozie harcerskim i emocjonującym wyjeździe do Grecji i o swoim wielkim marzeniu – psiaku. Ten pamiętnik gwarantuje skręt kiszek ze śmiechu i kilka dobrych patentów na nudę. Ocena książki: 10/10

Opowiadania znajdujące się w książce „Gra na wielu bębenkach” oddziałują na emocje czytelnika. Autorka wyczarowała świat, który niesie za sobą prawdę i piękno. Poszczególne opowiadania są bardzo różnorodne pod względem tematycznym. Pisarka osadza je niekiedy ściśle w czasie i przestrzeni, ale jednocześnie poza tym czasem i miejscem. Książka „Gra na wielu bębenkach” zawiera też opowiadanie pod takim samym tytułem. Postacie pojawiają się w nim jedne po drugich, a każdą z nich poznajemy osobno. Olga Tokarczuk potrafi być przekonująca, jak i bohaterka jej dzieła. Ta kobieta zyskuje w obcym mieście posłuch nieznanych sobie ludzi i porywa ich swoją opowieścią o człowieku, który został zabity w walce, a przed śmiercią polecił zrobić ze swojej skóry bęben i jego dźwiękiem zagrzewać kolejnych wojaków do boju. Owy bęben może być postrzegany jako metafora literatury, która prosi o wytrawnego dobosza, aby roztoczyć przed publicznością piękne dźwięki. Książka „Gra na wielu bębenkach” była nominowan...

Powieść nie tylko dla najmłodszych. Nie lada gratka dla wielbicieli psów. Poznaj historię szczeniaka szkolonego do odnajdywania zagubionych i niesienia im pomocy. "Był sobie szczeniak. Ellie" to historia suczki rasy owczarek niemiecki, która została wyszkolona na ratownika. Historię opowiada nam sama Ellie, poznajemy ją więc z psiej perspektywy. Opowiadanie rozpoczyna się z chwilą przyjścia suczki na świat. Jest ona jednym z ośmiu szczeniąt w miocie. Od samego początku stara się dominować nad rodzeństwem, nie pozwala się podgryzać ani zadeptać przez inne szczeniaki. Jest bardzo ciekawa świata i wrażliwa na zapachy. Nieprzypadkowo to właśnie ją, jakiś czas później Jakob wybiera do szkolenia, jako jedyną z całego miotu. Mężczyzna pracuje w K-9, specjalnej jednostce ratowniczej policji, która zajmuje się poszukiwaniem ludzi, którzy zaginęli w lasach, górach czy pod śniegiem. Sukcesy tej jednostki oparte są w dużej mierze na pracy psów, od szczeniaka szkolonych w tym celu. Tak dz...

Fenomenalna pozycja, w której w końcu można dostrzec mityczną mądrość i inteligencję Penelopy. Zawsze, podczas czytania Odysei, miałam wrażenie, że ilekroć Penelopa jest opisywana epitetem mądra, to znaczy nie mniej, nie więcej, że głupsza już nie może być. Atwood oddała głos jednej z najciekawszych postaci mitologicznych. Zrobiła to w sposób dla mnie doskonały. Dzięki autorce, Penelopa może wreszcie sama o sobie mówić i decydować, a nie tylko wtedy, kiedy prosi ją o to mąż, syn czy służąca. Co więcej, wcześniej gdzieś mi umknęło, że Penelopa miała inne imię, a obecne, tak szeroko znane, pochodzi od gatunku kaczki. Serio? To też zwraca uwagę na ważność tej postaci w całym micie Odyseusza. W dziele przypisywanym Homerowi, Penelopa miała ważną rolę do odegrania. Miała być wierną żoną i matką, czekającą na swojego kochającego mężusia, który w każdym miejscu, do którego dotarł, pieprzył się z kobietami i płodził kolejne potomstwo.  Atwood stworzyła współczesną reinterpretację tego mitu...

Jakiś czas  temu postanowiłam sięgnąć po klasykę i zapoznać się wreszcie ze słynnym dziełem Brama Stokera, czyli "Draculą".  Jonathan Harker wyrusza do tajemniczej Transylwanii, gdzie ma sfinalizować zakup posiadłości w Londynie przez hrabiego Draculę. Z czasem odkrywa, że w zamku mają miejsce dziwne sytuacje, a zachowanie właściciela twierdzy także wydaje się podejrzane. Wydarzenia stają się coraz mroczniejsze i groźniejsze. Jonathan postanawia uciec. Przeżywa szok, którego efektem jest zapalenie opon mózgowych, jednak to nie koniec koszmaru. Najgorsze dopiero nadchodzi... Miałam bardzo pozytywne nastawienie, kiedy zaczynałam tę książkę. Koniecznie chciałam poznać kultową postać hrabiego Draculi. Nie wiem jednak, co sprawiło, że czuję lekki niedosyt po jej przeczytaniu. Nie mam nic do zarzucenia bohaterom. To dobrze wykreowane i ciekawe postacie. Zwłaszcza hrabia Dracula, który jest wyjątkowy w każdym tego słowa znaczeniu. Stworzenie mroczne, niebezpieczne. Posiadające niesa...